Z tego względu, że dopiero rozpoczęłam studia na tym kierunku, dużo nie będę się wypowiadać. Cóż fascynującego może powiedzieć pierwszoroczna studentka? Jedynie podzielę się swoimi przemyśleniami z tych kilku miesięcy nauki..
Jednak zanim to zrobię, chciałabym przedstawić po krótce moją historię tego, jak się dostałam na tego typu studia. Trudno w to uwierzyć, ale nie za bardzo widziałam się na tej specjalizacji. Chciałam dostać się albo na koreanistykę albo na indologię. Na szczęście w ostatniej chwili się rozmyśliłam i zaczęłam szukać innej uczelni - wcześniej składałam papiery na UW (tak, bardzo chciałam na publiczną się dostać, dzięki Bogu zdecydowałam się na prywatną). Też wypadło na Warszawę, przejrzałam ofertę i stwierdziłam, że zarekrutuję się na stosunki międzynarodowe. Byłam pewna, że mnie przyjmą, więc nie musiałam się bać o swoją najbliższą przyszłość. Naprawdę jestem zadowolona z wyboru. Większość moich wykładowców to sympatyczne i otwarte osoby. Mam nadzieję, że się nie zawiodę..
Dlaczego polecam ten kierunek?
Jestem z natury osobą ciekawą świata i od jakiegoś czasu fascynuję się nauką, tak sama dla siebie. Przy wyborze studiów brałam pod uwagę fakt, czy będę miała możliwość poznawać coś nowego, a zarazem coś, co by mnie nie nudziło. Wybrałam Stosunki Międzynarodowe, mimo że się trochę bałam, czy podołam. Tyle wiedzy na raz?
Jednak daję na razie radę, chodzę na zajęcia, czytam dodatkowe książki i mam sporo czasu dla siebie. Ogólnie studia na tym kierunku to niezmiernie intrygująca przygoda. Nie polecam oczywiście tym, którzy nie lubią historii czy geografii - te dziedziny akurat dominują na zajęciach, więc bardziej by to zniechęcało niż dawało jakieś profity. Jednak jeśli ktoś lubi, tak jak ja, uczyć się wielu rzeczy, to wydaje mi się, że się odnajdzie na takiej specjalizacji.
Abstrahując trochę od refleksji nad studiami - jestem właśnie w trakcie pisania pierwszego (w całym swoim życiu) eseju naukowego. Dopiero co udało mi się napisać początek wstępu, ale jestem dobrej myśli. Piszę w kwestii konfliktu indyjsko-pakistańskiego. Może mi się uda ☺ I tak naprawdę nie wiem, po co napisałam ten post, więc nie zdziwię się, że spotka się z jakąś krytyką. Pisałam trochę na szybko i bez sensu. W sumie jak każdy wpis.. ale czym ja się przejmuję hah
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz